اعطای فدک به حضرت زهرا س در سال هفتم هجری و ماجرای آن
 
کمی به قبل تر از حجة‌الوداع برمى‏گرديم؛ به سال هفتم هجرى، آن‌جا كه پیامبر صلی الله عليه و آله مأمور شد به كمك اميرالمؤمنين‏ عليه السلام قلعه فدك را فتح كند.
 پیامبر صلی الله عليه و آله و اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به تنهايى و شبانه به سمت قلعه فدك آمدند و با نقشه‏اى تيزبينانه و رشادت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به راحتى آن را فتح كردند.
 حال طبق آيه 6 سوره مباركه حشر، فدك و سرزمين‏هاى اطراف آن مِلك خاص پیامبر صلی الله عليه و آله بود، زيرا مسلمانان در فتح آن هيچ دخالتى نداشتند.
 پس از فتح فدك جبرئيل نازل شد و آيه 26 سوره مباركه اسراء را آورد:
«وَ آتِ ذَا القُرْبى حَقَّه»
«حق خويشان را به آنان بده».
 پیامبر صلی الله عليه و آله از جبرئيل پرسيد: منظور چه كسانى هستند و اين حق كدام است؟
جبرئيل از طرف خداوند عرضه داشت: «فدك را به فاطمه عطا كن». 
 با صدور اين فرمان الهى پیامبر صلی الله عليه و آله حضرت زهرا عليها السلام را فراخواند و فرمود:
«خداوند فدك را براى پدرت فتح نمود. به دليل اين‌كه لشكر اسلام در آن دخالتى نداشت مخصوص من است و هر تصميمى بخواهم در مورد آن مى‏گيرم. دستور خداوند نيز مبنى بر اعطاى آن به تو نازل شده است. از سوى ديگر مهريه مادرت خديجه‏ عليها السلام بر عهده پدرت مانده است؛ و اكنون پدرت در قبال مهريه مادرت و به دستور خداوند فدك را به تو عطا مى‏كند. آن را براى خود و فرزندانت بردار و مالك آن باش».
 حضرت زهرا عليها السلام عرضه داشت: «تا شما زنده هستيد نمى‏خواهم در آن تصرفى داشته‌باشم، شما بر جان و مال من صاحب‌اختياريد». 
 پیامبر صلی الله عليه و آله فرمود: «ترس آن دارم كه نااهلان تصرف نكردن تو در زمان حياتم را بهآن‌هاى قرار دهند و بعد از من آن را از تو منع كنند».
 فاطمه زهرا عليها السلام عرض كرد: «آن‌گونه كه صلاح مى‏دانيد عمل كنيد».
پیامبر صلی الله عليه و آله اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را فراخواند و به ايشان فرمود: «سند فدك را به‌عنوان بخشوده و اعطايى پيامبر بنويس و ثبت كن».
 اميرالمؤمنين‏ عليه السلام آن را نوشت و به حضرت زهرا عليها السلام تحويل داده‌شد. ام ايمن هم كه آن‌جا حاضر بود همراه پیامبر صلی الله عليه و آله شهادت داد.
 سپس پیامبر صلی الله عليه و آله مردم را در منزل حضرت زهرا عليها السلام جمع نمود و به آنان خبر داد كه فدك مِلك فاطمه‏ عليها السلام است. در همان مجلس درآمد فدك بين مردم تقسيم شد و مردم تصرف حضرت زهرا عليها السلام در فدك را ديدند. 
پس از آن صديقه طاهره‏ عليها السلام هر ساله درآمد فدك را - كه از هفتاد هزار سكه طلا تا صد و بيست هزار سكه نقل شده -  بين مستمندان تقسيم مى‏كرد. چشمان بسيارى در انتظار رسيدن درآمد فدك بود، اما ديرى نپاييد كه بعد از رسول اللَّه ‏صلى الله عليه و آله حكومت وقت فدك را غصب كرد و نه سند پیامبر صلی الله عليه و آله  را قبول كرد و نه شهادت شاهدان را، و حضرت زهرا عليها السلام را از حق مسلّم خود منع كردند.*
* بحار الانوار: ج 17 ص 378، ج 21 ص 23، ج 22 ص 295، ج 29 ص 346. الغدير: ج 2 ص 276. احتجاج: ج 1 ص 119.